Doğuştan Özürlüyüm

Bir tiner kokusu kaplamış bedenimi
Sokaklarla bütünleşmiş nefesi evimin
O sokağın çocuğu bir buğdayın deni mi?
Rüzgardır yeniden açmama sebebimin...

Bir falçata elimdeki karanlıkla boğuşur
Arkadaşlar eşlik eder ona tek kaldığında
İstemeden de olsa bir bedenle buluşur
Gözlerim dört duvara takıldığında...

Çaresizliği kesemezmiş onun keskinliği
Kalbime saplasam bükülür, kırılırmış
Kaldırsam bile aralarındaki kinliği
Demirler nefret kokan ellerime darılırmış...

Sokaktayım diye adımı serseri koymuşlar
Serseriyi küçük görmek en büyük cahilliktir
Birileri bu çığlığı evlerinden duymuşlar
Asıl sessiz kalmak en büyük serseriliktir...

Islatsa da yağmurun her bir damlası üzerimi
Cebimde kibritim var, içim rahattır benim
Bir harabe köşesinde ateş siler terimi
İşte o eski ev kadardır benim değerim...

Dert ortağım bir paket sigarayla örtüşür
Bazen bir tane bulmaya masum bir candan vazgeçer
O beden gün gelir benim kollarımda üşür
Ders olsun diye beni kader arkadaşı seçer...

Ölümümü ertelemiş azrail daha sonraya
Dikmiş daha ölmeden cehennem bekçisini başıma
Hâlâ zamanım var oturmam için raya
Sanırım ahiret garı yazacak mezar taşıma...

Öldüğümde ıssız bir yerde bulunur bedenim
Kimsesizler mezarlığı kollarını bana açar
Hayatta bir tane sevgilim vardı benim
Çoktan fatiha okumuş azrailinden kaçar...