doguşa tükeniş
ey toprak emdiğin suyla vedalaş
sonsuza yol almış han yavaş yavaş
ey can konduğun tenle vedalaş
kapılma dünyaya gel ey arkadaş
ey bülbül sevdiğin gülle vedalaş
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta