Direnmeyi öğrenebilirsem bir gün gözlerinde
Sensiz de kanat çırpabilirim hayata karşı
Ayağımda prangalar , gitme kal diye yalvarırken,
Bilmezler acının en derininde nasıl yitip gittiğimi
Yok sayıldığım yerde gölgene sığınıp gecelerce ağlarken
Duydun mu bilemem sessiz çığlıklarımda her bir heceni
Sensiz, sessiz ve hissiz bir hayatı soluyan kalbime
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta