Belli ki, zirveden yeniden doğuş,
Öyle bir doğuş ki; yârına uçuş...
Zaman, mâziye takılı kalırken;
Âtî'ye sarılmış uçuyor son kuş...
Mâziden âtîye doğru bir duruş;
İnceden inceye görülür rötuş...
Aman, yolunu serden alırken;
Mirâca varılmış, bu; son kayboluş...
Kayıt Tarihi : 13.11.2017 00:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ekim 2017 İstanbul...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!