Doğuş Şiiri - Semra Şimşek

DOĞUŞ

Yorgun yüreğim ve bir kaç kırık anımla
el sallıyorum geçmişim denen izbeye.
Bırakıyorum kahrolası gölgeler sizi
dönüp arkama bakmadan
öylece yatın birer ceset gibi.
Heybem doldu yeter artık yer yok.
Silkinip çıkıyorum bu bitmez hazandan
kaldırıp yere seriyorum kaderim seni

Yıllardır umutlarımı sandıkta saklamışken
bohça bohça açıyorum hayallerimi
Nicedir hüküm süren zemheri soğuğunda.
İçim buz tutmuşken
ruhum isyan edip parçaladı her yeri
Yüzümde bir umut içimde tomurcuk açan bahar
Uzattım ellerimi
kucaklıyorum güneşimi.

Yeter artık uzak durun hüzünler.
Bıktım zindan karanlığı hapis hayatınızdan
bezmişim sizden.
Ben artık sizden uzaklaşıp gitmeyi seçtim
firari ilan ediyorum kendimi.
Düşlerimi yanıma alarak
silip atıyorum geçmişim seni.

Yüreğim sakın dönüp bakma arkana.
Bitti artık bitti
bahtınla olan son kavgan
Kan kusan hayallerim
kavuştun artık merhemine
ömrün sonlara varmadan.