Geceydi...
Ecel terleri döküyordu bedenim.
Ben seni düşünüyordum.
Sen bensizliği...
Ve topraktan yeşeren bir filizi sulamaktaydı yüreğim.
Oysa ben sana yalnızlık adamıştım.
Kirli rüyalar.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Nefis bir anlatım ve şiir olmuş ..Yüreğinize sağlık..
Benim çook hoşuma gitti..!
sevgi ve sayılar..
ömer faruk toydemir.
Bu özlem dolu şiir için kutlarım!Ellerinde ölüyordum farketmiyordun...Çok hoş...
Yüreğine sağlık
hoş olmuş
Sevgi ve Saygılarımla.
İlk puan benden
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta