Hiç düşündün mü niçin yaratıldın.
Peki ne kadar çok yaratana benzediğini gördün mü?
Neden kendi özelliklerine benzer özellikler verdi bizlere.
Tabi ki güzel olanı yaratan gibi yaratalım diye.
O yoktan var etti bizleri, biz de var dan var etmeliyiz.
Sevgiyi çoğaltmalı, belki de doğurmalıyız yeniden.
Yok olmaya başlayan ne kadar çok şey varsa
Vakit kaybetmeden yeniden yaratmalıyız.
Ne duruyoruz o zaman vakit geç olmadan.
Çalışalım sırf onun güzelliklerini yaratmaya.
Çalışalım yeniden insan olmaya bizi yaratmaya.
Doğurun insanlar sevgiyi, yeniden doğurun.
Kayıt Tarihi : 23.4.2003 23:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Engin Sınmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/04/23/dogurun-insanlar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!