Güneşi doğurmak gecenin ıssız karanlığına,
Sarıp sarmalayıp tutuşturmak serin avuçlarına şafağın.
Sonra nehir gibi akmak umut umut geleceğe.
Gelecek olmak kaygısız ve telaşsız.
Sonra yok olmak acı bir ağıt gibi,
Yok olup gitmek bir ses gibi
Cılız ve kırılgan.
Ve sessizlik gibi içten.
Kirpik ucunda donan bir yaş gibi
Sızılı.
Ve karamsar ölüm kadar.
Kayıt Tarihi : 15.9.2004 23:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)