Doğurgan Yalnızlık Döngüsü Şiiri - Nazmi ...

DOĞURGAN YALNIZLIK DÖNGÜSÜ

Doğurgan bir yalnızlık döngüsü gibi
Karayazı’da günler, haftalar, aylar
İçinizde düşman bir ikizinizdir sanki
Basar gün ortası kâbus gibi rüyalar…
Gölgeniz, imgeniz gibi saldırır, kovalar.

Bir güvercin sürüsü geçer gibi kuşluk vakti
Belki bir düğün alayının uzaktan gelen sesi
Ya da sürüler suya inip, geri döner sanki.
Hafta içi her gün sınıflar öğrencilerle dolar
Çocuklar bir saat kadar görünür kaybolurlar.

Onlar ki, uzaklaşan bir turna sürüsü gibi
Yalnızlığın teneffüsünde, geçici kalabalıklar.
Sonra yine yalnızlığıma kol-kanat olur
Besin olur, barınak olur, geceler ve karlar…
Ve karlar, yalnızlığıma beni, yine sımsıkı bağlar
.
23.Nisan.1965 Karayazı