Doğuran Ana Utansın Şiiri - Murat Duman

Anadolu delikanlısı Zafer, Yozgat’ın Sarıkaya ilçesinden Alanya’ya ailesiyle göç eder. Hakkıdır evlilik, askerliği yapmış, işini kurmuş, artık bir kız bulup evlenmesi kalır geriye. Anası Zafer için kız aramaya başlar. Alanya da çok kız var ama birçoğu Zafer’den büyük, emsalleri de tahsilini sürdürmektedir. Derken anne komşu sohbetlerinde oğlu Zafer’i evlendirmek üzere bir kız aradığını söyler. Yine Anadolu’nun ilçesi olan Sorgun’dan bir kız Alanya’ya halasının yanına gezmeye gelir. Kızın halası Cennet Hanımın komşusu Cennet Hanım’a haber verir. “Bak senin oğluna bir kız buldum” der; Cennet Hanım hiç vakit kaybetmeden kızı görmeye gider ve kızı görür. Kız alımlı ve güzel. Hemen kızı Zafer’e gösterir ve kızın memleketine gidilir. Dünürlük anılır ve Zafer nişanlanır. Ne kızın aslı astarı sorulur ne de oğlanın nasıl bir insan olduğu sorulur. Oysa eskiden böylemiydi; her iki taraf da kendine göre oğlan tarafı kızı araştırır kız tarafı da oğlan tarafını araştırırdı. Bakarlar ki; oğlan yakışıklı kız güzel gerisinin hiç önemi yok. Belli bir zaman nişanlı kalırlar altınlar takılır derken evlilik zamanı gelir düğün günü alınır Eşyaları alınır düğün davetiyeleri basılır ve Türkiye’nin dört bir yanında eş dost akrabalara davetiyeler dağıtılır. 03.08.2007 Bayrak kaldırılıp 05.08 2007 de düğünleri olacaktı ama olmadı. Kız kırk yaşında üç çocuklu bir adamla evden kaçmıştır. Hem de Zafere nikâhlı olduğu halde ve dahası Zafer tarafından takılan bütün altınları alarak kayıplara karışmıştır. Kaldı ki; Zafer çok yakışıklı vakarlı, çevresinde sevilen, işine, aşına önem veren 24 yaşında insana saygılı bir Anadolu delikanlısıdır. Zafer kızın Babasına döner aracı vasıtasıyla noterden boşanma vekâletini gönderir Alanya’ya işinin başına döner. İşte yukarda ki şiirin hikâyesi böyle gelişmiştir. Şiir ve yazıda hiçbir hilaf söz konusu değildir. Şiir ve hikâyemiz yoruma açıktır.