Doğun... Şiiri - Süleyman Saylan

DOĞUN...

Can atmayın sakın
Bu dünyaya doğmaya;
Ekşimeye yüz tutmuş yoğurt gibi
Mayası bozuk bu dünyada
Bir bok yok.
Çirkefliklerle yoğrula yoğrula
Çirkefleşmiş,
Yüzsüz muhabbetler kurmuş,
Onlarla düşüp kalkmaktan
Yüzsüz olmuş...
Dost görünenler bile
Dostluklarını unutmuş;
Dıştan bakınca insan,
İçlerine girince şeytan bunlar...
Orospularla dolu bu evren
Kadınıyla, erkeğiyle...
Doğmayın sakın bu evrene;
Acırım sonra, üzülürüm size.
Yılanlarla yatmak,
Baykuşlarla el ele vererek
Soytarılara tapmak zorunda kalabilirsiniz.
Tercih sırasında siz
Sonlara düşerseniz,
Sokak köpeğinden beterdir geleceğiniz.
Yine de,
Siz bilirsiniz...

Fakaaat;
Babanızın suyundan,
Ananızın huyundan miras alacaksanız;
Çalacaksanız, çırpacaksanız,
İyi bir sahtekar olacaksanız,
Her gelenle yatacak,
Boynuzlarınız uzasa bile,
Sakal sıvazlayıp, cilalayacaksanız...
Bugünü var, yarını yok sayıp
Dalganıza bakacak,
El pençe divan duracaksanız...
Giden ağanız, gelen paşanızsa;
Makbul, muteber insan olursunuz.
Bu meziyetler varsa sizde,
Ne beklersiniz daha
Ananızda, yerinizde? ...
Doğun orospu çocukları.

Süleyman SAYLAN
Ankara,19.07.2000, Saat: 00.50