Doğumun Çıplaklığında Yaşarım

Doğumun çıplaklığında yaşarım
ölümün ayazını
Gözlerine sinmiş kayan yıldızlar
Geceleri örtünür yalnızlığım
Sığınır bedenim düş sıcaklığına
Güneşi bekleyişlerim üşür

Geçitleri olmayan dağlara sürükler aşkın nefesi
Susuz geceler uzanır gizemli düşlere
İdam etsem de yüreğimdeki vedaları
Dudaktan kalbe akar
Yaratılmışlığın zehirli balı
Sevda selinde çözülür hasret düğümü

Uzanır gizemli bakışların
alır beni benden
Kan kırmızı gülücüğün
Eğilir dağlar eğilir gülücüğüne

Beni sende vurdu zaman
Avuçlarımı yakar yürek ateşimin dumanı
İntizarda seni getirmeyen rüzgar
Saklar hıçkırıklarımı gözlerimin bulutunda
Çağlayan sulara uzanır ay ışığı

Hangi kırların kokusu hangi dağların sisi bu
Bir damla yağmurla iner binlerce melek
Cennet ırmakları akar gönül yataklarına
Tutsak yemin imzasını atar
Toprak gök aşkına şahit
binlerce çiçek

Yaşam ruhuna saklı
Sahipsizliğin sahibi ey aşk
Hüsranda olsa enkazda olsa bıraktığın
Kurşun bakışın hançerler yürekleri
Çarpsan da can kapısını gülüşün kalır
Sinelerde açan göz dokusu aşk gel

Ruhum aktı yine geceye
diz çöktün düşüme
Sen gittin kaldı hayalin
Tüllendi bedenin geceme
Kokunu tütsüledim çektim yudum yudum
Söndürdü karanlığımı ay ışığı

Üç harf binlerce cilt
Bitmeyen şiir bestelenmeyen senfoni
Ellerin Kalubela’da
Gerçeğini ararsın gönlümde
Divane canıma sinen yasak elmanda
Gün dönümü dağlanır nar kızıllığında hüznün
Hikayen bitmez ey kimliksiz aşk
Buselerimden taç yaptım geçitlere
Rüzgarlar götürsün götürsün seni Adem’le Havva’ya