Doğumumla başlar yalnızlığım
Onüçümde babamı kaybederim
Onbeşimde Allahımı bulurum
Nihayet yirmibeşimde iki kişiyim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yetmiş beş yaşındfa iki kişi?
Şiir olarak ilginç...........
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta