Doğum ve Ölüm Şiiri - Seyfet Bozçalı

Doğum ve ölüm iki kardeş gibidir,
Bir tarafta vığıldak sesleriyle gözlerini açmak,
Bir tarafta gözlerini ebediyen kapatmak
Ne fark ederdi ki, her doğum bir ölüm değil mi?

Güneşin doğması, seviçli günlerimiz
yeniden doğmak değil mi?
Ümitlerin tükendiği,sevdanın öldüğü an,
bizim için defalarca ölmek değil mi?

Öldükten sonrada,
arkada bırakılanlar,
yeniden doğmaya veya ebediyen ölmeğe
eşdeğer değil mi?