Doğum ve kirlenmiş ölüm Şiiri - Ebed Gönül

Daha dün doğdum ağlamaklı bir sesle
Tertemiz bir beden ve kalple
Gözler açılmamış karanlık bir hisle
Ne zaman kirlendiğimi anlayamadım

Sürünmeye başladım üstüm kirlendi
Duymaya başladım kulaklarım zehirlendi
Yemeğe başladım haram lokmalar düğümlendi
Ne zaman oldu bunlar anlayamadım

Elimden tutup yanlışa götürdüler
Bir verip iki alıp sömürdüler
Dümdüz ovada yolumu şaşırttılar
Ne zaman raydan çıktım anlayamadım

Ölünce doğmuş kadar temiz olamazsın
Doğarken gülenler ölünce ağlayanlar
Kalmaz bu dünyada hiçbir canlı
Sanma ki ölümden sonra herkes doğar canlı