Doğum Vakti Şiiri - Gürcan Talay

onlarca insan geçiriyorum
gözlerimin önünden

her birinde benden bir hal
her birinde benden çok yüklemimler

sayısız isim tutuyorum aklımda
sayısız rakam

hepsinde bir an
hepsinde bir anlam

kendime dönüyorum bazen
kim olmak isterken olduğum kimlik
daha çok ne bekliyorum senden

kuramlarımı sıralıyorum önüme
önceliklerimde parlayan seçkinlik
ak sakallı mıydı ki abdal dede

durmadan yürüyorum yolları
dikenlerinden kanattığım ayaklarımda
binlerce kesik izi

tek yarının peşini sürüyorum
dünden kalan varlığımla

durduğum vakit aldığım soluk
yaşımı dinlendiriyorum
kimilerin döndüğü köşelerde

göçlerim kadar taşınıyorum
girdiğim tüm hanelerden

hep dar odalarda kuruyorum
şenlik bahçelerimi

darmadağın zamanlarıma ah eden
aynadaki bir yüze takılıyorum bazen
ve bakışlarını ekşitmeden daha
çok söz yutuyorum avurtlarımda

düş oluyorum
kimilerinin benliğinde
düşlediğim kadar büyüdüğümde

gözlerimden geçerken bir sene
içimden süzülen çok ışık
hoyratça yazıyorum
yaşlarıma imlamı

ve hala aya dönüp yüzümü
önce elde kalanlarımı sayıyorum bir çırpıda
sonra ruhumu nemalandırıyorum
annemin sıcacık bağrında

Gülcan Talay