Susmuyorum,
Sözlerimi dinlendiriyorum ,bakışlarımı astığım
Gök mavisinde, fesleğen yeşilinde...
Söz'lerin de, bilekleri yorulur,
Dizlerinin dermanı kalmaz bazen.
Onları karşılayan yürek değil, kulak ise,
Hevesi kalmaz.
Beni gönül gözü ile görüyor,
Yüreğinle dinliyor sanıyordum oysa...
Yok yok ,vallahi sitem değil,
Bu bende ki , kabul dolu bir seğir...
Gözlerim, zaman ananın rahminde
Ne döllediysek artık, niyet ile söz ile
Onu verecek kundaklayıp elimize,
Başla diyecek, güzel çirkin demeden
Dölünü sevmeye...
Denizli
04.02.2018
Kayıt Tarihi : 4.2.2018 15:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şule Akşit](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/04/dogum-sessizligi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!