Doğum sancısı Şiiri - Zeynep Karacaa

bir damla kırmızı
siler telaşını doğumun
göbek bağından sıyrılır kadın

çocuk düşlerinin yalnızca bir kısmı
onunla yastığını paylaşır

sahil başına oturmuş
yaş sektirir
biraz daha ileri der
biraz daha su üstünde
çığlıklarım titresin

nabzının atışı korkutur onu
bir arap atını dinlendirir
gözünün yeşilinde

unutmuş
ne ile yaşadığını insanın
uyutmuş
koşturmak yerini arap atını

gün sabaha durur
göbekbağı sallanır kadının
burdan gökyüzüne
yol olur

.z