Doğum Sancısı Şiiri - Muzaffer Çalışkan

Ham demirin suyunu iyi vermelisin.
Her istediğinde ortamı geremezsin.
Bu gidişle bir daha o makamı göremezsin.
Bu kavgaların ülkeye hayır getirmeyeceğini bilmelisin.

Daha çırak bile olmadan ustalığa soyunursun.
Kalfalar sana güvenip de seni nasıl korusun.
Olmazsa gidip AB’ye ve ABD’ye sorulsun.
Daha güreş başlamadan galip pehlivan gibi durursun.

Belki de bunlar hazmetmenin suni sancıları.
Yok, ediliyor birer birer demokrasinin savunucuları.
Bir araya gelmişler aynı yolun yolcuları.
Yurtdışındadır hepsinin esas koruyucuları.

Taş üstüne taş koymadan geçti yılları.
Nasıl inanacak bunlara Allahın imanlı kulları.
Ayrılmak üzeredir artık yolları.
Doğum çok yakın iyice geriliyor kolları.

Ben diye diye buralara kadar gelindi.
Cep cepken derken pantolon bile delindi.
Yaptıkları hafızalardan magazin yoluyla silindi.
Aslında bu kuşaktan kuşağa anlatılacak kısa bir filimdi.

Seyretmek isteyenler buyursunlar üst başa,
Filmi görenlerin tebdili şaşa.
İşte görün nasıl gidiyorlar buşa.
Doğum sancısının çığlıkları ulaşıyor arşa.

Birde ulemaya mı sormak istiyorlar?
Ama gerçek ulemalar bizi bu işe karıştırmayın diyorlar.
Atadığınız memurlar bile huzursuz oluyorlar.
Belli ki ölü bir doğum olmasından korkuyorlar.