Hüzündür ölümün diğer adı,
Zor gelir insana almak o tadı,
Küçükken uzak, büyüdükçe yakın gelir,
Yine de benliği anlamak istemektedir…
Zamanla öğrenecektir anlamını hayatın,
Çünkü her şey tek bir elden çıkmıştır,
Oturup kalır o an ortasında zamanın,
Gelmiştir vakit, geriye kalan sadece anlamaktır…
Artık her şey anlamsızlaşmıştır,
Şimdi bilmektedir ve de anlamıştır:
Doğmak Ölmeye Başlamaktır…
Doğmak,
Ölmeye
Başlamaktır…
Kayıt Tarihi : 30.8.2007 11:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İNSAN BİR YOLCUDUR.YOLCULUK İSE;ERVAH-I ALEMDEN,RAHM-İ MADERDEN,SEBAVETTEN,GENÇLİKTEN,İHTİYARLIKTAN,DÜNYADAN,KABİRDEN,BERZAHTAN,MİZANDAN,MAHŞERDEN,SIRATTAN GEÇEN VE EBEDÜL ABADDA SONA EREN BİR SEFER-İ İMTİHANDIR.'
'ÖLÜM;HİÇLİK YOKLUK,ADEM,İNKİRAZ,MAHVOLMAK,ÇÜRÜMEK VE BİR İDAM-I EBEDİ DEĞİLDİR.
O BURADAN DAHA GÜZEL BİR ALEME GİTMEK İÇİN,(EHL-İ İMANA)BİR TERHİS TESKERESİ,BİR PASAPORT,BİR VESİLE VE VASITADIR!'ONDAN KORKUP ,ÜRKMEK BEYHUDEDİR.ZİRA BU BİR SEVK-İ İLAHİDİR.ÖYLEYSE MERDANE ÖLÜMÜN YÜZÜNE BAKMALI,TİTREMEK YERİNE,ONU HOŞAMEDİ İLE İNTİZAR ETMELİYİZ!
DOĞUMA SEVİNİLİRDE,ÖLÜME NİÇİN SEVİNİLMEZ?ODA İKİNCİ BİR DOĞUM DEĞİLMİ?
SAYGILAR,HAYIRLI ÇALIŞMALAR
TÜM YORUMLAR (1)