(yazılarım (doğum ile Ölüm

Doğum ile ölüm arasında ince bir çizgi olsada,
Ayıramazsın,Gece ile gündüz gibi öylesine birine sarmal.

Ne kadar başkasına ait gibi olsa da, doğum bir mutluluktur,
Hayata yeniden başlamak için zamana karşı direnmektir.
Doğum evi sımsıcaktır. Her zaman bir bayram yeri.

Ölüm her ne kadar bir son, bir bitiş gibi görünsede,
Oyuna yeniden başlamak için bir geri çekilmedir.
Ahh ölüm! senden, benden uzak olsun, Karanlıktır yüzü.
Tabutlar, mezarlıklar soğukmu soğuk, korkunun sembolü,

Bazen ölüm, yaşlılar ve hastalar için bir kurtuluştur.
Genç ve erken yaştaki ölümler acıdır, yarım kalır hayaller.
Şairlerin, şiirlerin hikayesidir genç ölümler.
Yunusun dediği gibi, ''gök ekini biçmiş gibi''

Aslında sürekli yaşanan bir hikayedir ölüm.
Bir zamanlar sevdiklerimizin de başına gelmiş.
Bunu çok sonradan anlıyoruz, yakınımıza gelince.
Dedelerin, Nenelerin, amcaların, halaların ölümleri hep uzak
Birde çocukken kaybettiklerimiz,
Hepsi önceden okuduğumuz kitapların birer sayfaları,
Ben bunları daha önce okumuştum gibi.

Asıl ölümün annesizlik, babasızlık olduğunu öğreneceksin bir gün,
Kıymetini bil yaşıyorsa, halini hatırını sor, öp ellerini...geç olmadan.