yirmi ağustos bindokuzyüzseksen
günün ilk ışıklarıydı belki
belki de yıldızların aydınlattığı geceydi
ılık ılık meltem esintisi mi vardı sokaklarda
küçücük bedenden çıkan çığlık sesleri hayat vermişti
zeytin karası gözlerinden akan gözyaşı
umutla beklenen güne
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta