kardeşime ithafen;
bir yalnızlığın ortasındaydı çocuk,
çevresinde halka olmuş yaşlarla...
yaşadıkça yaşlandı çocuk,
çevresindeki pervanelerle büyüdü.
hüznüde gördü sevincide çocuk
kabına sığmadı yüceldi çocuk.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta