Doğum günün... Şiiri - Mehmet Tunçer

Bir koşu telaşla başlayacaksın güne.
Ve akşam
Birkaç yakının
Bir de kankan
İyiki doğdun diye tempo tutacak
Mumlar söndüğünde
Bugün on ekim diye
Otuz beşinden gün aldım diye
Nede çok sevineceksin…
Bir zaman sonra sıkılacak dostların
Birisi cebini çaldıracak
Birisine SMSgelecek
Herkes çekilecek kendi dünyasına
Ve sen sönmüş mumların
Yarısı kesilmiş pastan
Buğulu gözlerin
Eksik yüreğin
Kulak çınlamalarınla
Yapayalnız kala kalacaksın
Kendi kendine
Nedenli, niçinli binlerce soru sorup
Ben haklıydım diyeceksin
Haklıydım…
Oldun da ne oldu.?
İşte ortada her bir şey
Gözyaşlarından pişmanlıklarından
İç acısından, yürek yangınından
Unutulmak korkusundan başka
Ne kaldı ki.?
Daha ne kadar yaşarım bilemiyorum
Kaç mevsim
Kaç bayram
Ve kaç on ekim…
Ama çaresiz..
Yaşamın akıntısına kapılıp gideceğiz
Nice acılar
Nice sevinçler
Yaşayacağız birbirimizden habersiz
Sen unuttum diyeceksin
Ben unutuldum
Ama her on ekim akşamı
Sönmüş mumların
Yarısı kalmış pastanla
Kaldığında yapayalnız
Yorgun yürekli adamı
Beklemişsen
Aramamışsam
Dünyalar senin olmamışsa…
Unutuldun sanıp üzülme
Bilki ölmüşümdür..!
İyi ki doğdun deli kız
Doğum günün kutlu olsun