Doğum Günün Şiiri - Dağlar Özügüç

Aç gönül pencereni
Gül goncasına yaz yağmurları damlasın
Toprağın yağmura hasreti sonlansın
Bir daha bak bana güneşler açsın
Güller fışkırsın toprağın bağrından
Mor menekşe çatlasın hasetinden
Morardıkça morarsın garabetinden
Gül bana kainat bir günde uyansın
Etkilensin herkes sevdanın azametinden
Uzansın kumral saçların güllere karışsın
Bırak artık iki yürekle iki göz
Bütün Hasretiyle doyasıya bakışsın
Sevda çekenler artık kavuşsun

Ay ışıgı dağılınca yalçın kayalara
Tokat misali çarpar dalgalar sandallara
Sandal sevmeseydi denizi
Katlanır mıydı hiç dalgalara?
Birazdan şafak söker denizin kucağında
Gel şahitlik edelim çileli sandalların feryadına
Yankılansın içinde biriken o müthiş çığlık
Kumsalın soğumuş yalnızlığında
Kumlara yazalım duyduğumuz her şeyi
Hadi artık gelsin o beklenen ışığı sevdanın
Yeni gün yarsın çıksın ortaya karanlığı
Gün yüzüne hasret bekleyen kardelenler misali
Bırak ulaşsın ışığın gün yüzüne bu gün
Çünkü senin doğum günün
bu gün