Doğum Günümmüş Şiiri - Fatih Coşgun

Altı Kasım benim doğum günümmüş.
Bankalar mesaj çekince anladım.
Kırk ikinci yılım bana görünmüş.
Kimliklerime bakınca anladım.

Koç katımında, koyunlar küpeli.
Bu tarihte doğmuşum o da şüpheli.
Anam öyle derdi bildim bileli.
Zemheri ayazı çökünce anladım.

Ne doğum günüm oldu nede pasta.
Baktım etrafıma dul, yetim, hasta.
Ne kadar dertli olduğumu dosta.
Haykırıp içimi dökünce anladım.

Ey felek beğendin mi ettiğini.
Unutmam dertten derde ittiğini.
Gençliğimin uçupta gittiğini.
Gözümde halkalar çıkınca anladım.

Kim der yaşamaktan zevk aldığımı.
Ayna söylüyor bana solduğumu.
Her geçen yılın bir dert olduğunu.
Tatlı canımdan bıkınca anladım.

Baş dize muhtaç kimse kaşımıyor.
Yürek yangın yeridir üşümüyor.
Bacaklarım gövdemi taşımıyor.
Düz yolda yere yıkınca anladım.

Kim bilir Hak'kın ne ömür biçtiğini.
Gören varmı ecelden kaçtığını.
Lakin yılların boşa geçtiğini.
Gözlerim maziye akınca anladım.

Fatih Coşgun 06.11.2014