Umutsuzluğumu toprağa gömdüm
İlk defa kabire gülleri gülerek bıraktım
İlk defa cenazeden ayrılırken
Ardıma bakmadım.
Ümide kucağımı aştım
Yaşamıma kattım
Hiç bırakmayacağım,ayrılmayacağım.
İlk defa sevinçten ağladım
Yanaklarımdan süzülen göz yaşlarım
Benim madalyonum
Sanki kabuk değiştiriyor ruhum.
Özlemle beklediğim gün gelecek
Mutlaka gelecek
Ben benle o zaman kavuşacak
Gün gelecek o an yaşanacak
Benim doğum günüm
İşte o gün olacak…
Kayıt Tarihi : 30.7.2007 20:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Benli](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/30/dogum-gunum-89.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!