Doğum Günüm... Şiiri - İbrahim Ethem Bingül

On sekiz nisan
Benim doğum günüm
Bu günle başlar kara gözlüme hasret
Özlem, hüzün, bitmez dert
Bu günle başlar
Her sayfası destan günlüğüm...

Aydınlıkta karanlık
Tek çizgi halindeyken
Bu çizginin üstünde
Hayattır devam eden...

Hayata can veren, renk veren aşktır
Odur güldüren
Ağlatan odur
Aşk, varoluş gerçeği
Hamurumun mayası
Ve de vuslat yoludur...

Sene
Bin dokuz yüz elli dört
Mevsimlerden bahar
Aylardan nisan
Nisanın on sekizi
Gözümü açtığım yer
Uyandığım mekân dünya...

O günden bu güne
Sevinçlerle, kederlerle
Sır olmuş içe gömülmüş
Nice badirelerle
Yıllar büyüttü bedenimi
Ve içimde dertlerimi...

Ben İbrahim Ethem,
Tebessümü dünyaya
Vefa selâmı bildim
Acıları yaşarken
Ağlarken benim içim
Bilinsin ki çevreme
Yanlız tebessüm ettim...

On sekiz nisan
Benim doğum günüm
Kendime ve sevenlerime
Sevinç olsun
Mutluluk olsun
Ve sevdiklerime
Bu doğum günü şiirim
Selâmım, tebessümüm
Adımı ananlara
Gönül armağanım olsun...

www.iebingul.com