Şubatın sonu, en kısa ay...
Doğmadan çalmış şans ömrümden bir kaç günü...
Dostlar kutladılar bir bir, hepsi mutluydular
İyi ki doğdum! iyi ki varım!
Ne düşler, ne hayaller, ne özlemler yitip gitmiş
Anımsamıyorum.
Dolaştım sokakları, yağmur yağıyordu
Bilmem ki... ne arıyordum
Koybolmuş düşlerimi gördüm köşe başlarında
Islanmışlar
Her dönemeçte vurdular yüzüme soğuk nefeslerini
Kalleş! Dercesine
Bir maviye satmıştım düşlerimi
Gördüm kabus olmuşlardı
Yitirdiğim hayallerim oynaşıyordu sokak lambalarının harelerinde
Ya özlemlerim? Onlar hala benimlemi?
İyi ki doğdum! İyi ki varım!
Yağmur yağıyordu,
Sokaklarda bilmem ki... ne arıyordum.
19 şubat 2006
Neslihan ÜzelKayıt Tarihi : 20.2.2006 18:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgiler
TÜM YORUMLAR (14)