Bir gün…
Ardından da bir gece,
Ama bu gece,
Yılın en uzun gecesi.
Bir çocuk doğar gecenin üstüne,
Ağlayarak!
Hayat zor olduğu için mi ağlıyordu?
Yoksa mutluluğun gözyaşlarını mı akıtıyordu o anda?
Ne bilsin o bebek!
Ağlıyordu sadece.
Adet yerini bulsun diye!
Kayıt Tarihi : 22.11.2009 13:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!