Tencere kapağından
Taç yapmıştım
Kızımın saçlarına
İlk doğum günün de,
Aradan 4 yıl geçmişti,
Bu gün gene 16 temmuzdu
Ve dokunamımıştım ayaklarına
Hemen başucunda
Öyle donakalmıştım
Seni merak ettim diyerek
Gülen yüzün gözleriminden
Bir saniye düşmemiş ti
Sen daha küçücüktün
Beni nasıl merak edersin
Koltuğun arkasına saklandığım da
Çığlık atarak ağlayan o sesin
Sanki dünyanın öbür ucuna
Gitmiştim ve sana diyememiştim.
Tıpkı Diyemediğim gibi
20 yıl öncesinde
Bir babadan anne olur mu?
Ya da annelik ellerini ovuşturan
Bir babanın yüreğine eşmidir?
Yaşam evrenin elin de
Kanadı kırık bir kuş mudur?
Bu çelişkiler insan ruhunun yaşamında
Adamlı ğa özdeş midir?
Sanki Bana ne bütün bu felsefelerden
Kim kurmuş kim yıkmış
Kim almış götürmüş bunca ruhu
Evinden, barkından
Hiç mi ürpermemiş yüreği
Hiç mi acımamış birine
Hiç mi sarılmamış ellerine
Boynuna, yüreğine
Abdul Kadir Güner
Loş Angeles
Kayıt Tarihi : 14.7.2017 14:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!