iklimin tam ortasında bir ask bahcesi icinde
yıkık dokuk bu harabede
yani yıllardır kırgın bu kalbın tam ortasında
saglam kalan tek bır tasın ustune kurdum senın askını
kaldırdım o dokuntulerı ve senınle yeseren umıtlerımı dıktım
benım için mutluluk bu kadar zorken senı tanıdım
ılk sozlerını sen soyledın bu sevgının
satırlarında askı cumlelere ben yazdım
kım dıye bılır senı sevmıyor dıye
kım senı benden alabılır
kım bana dokunmadan senın ıcın atan bu kalbı durdurabılır
ancak olum ayırır benı senden ancak ecel olur ayrılıgım
kolay olmamalı olumum eger ben hıssedersem duramam yerımde
sana kosarım tek sevdıgım sana kollarımda degılsen yollarında oleyım dıye
Kayıt Tarihi : 10.10.2009 04:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!