Doğum Günü. Şiiri - Mehmet Yücel

İnsan doğar güneş gibi,ay gibi,yıldız gibi.
Onlar bile sönük kalır yanında.
Bir yürek doğar dünyaya; anlam olur,ışık olur.
Neye yarar o dünya insan yoksa,sevgi yoksa,dost yoksa.
Gökyüzü görülmüyorsa; görülüp düşünülmüyorsa ne çıkar bundan.
Çiçekler dokunulmuyorsa,koklanmıyorsa çiçek olmuş ne anlamı var.
Dalgaları hissedilmeyen denizi neylersin; çırpınır,çırpınır,çırpınır...
Boşu boşuna yaratılmış olurdu herşey sen olmasaydın.

Sen olmasaydın hayat olmazdı.
Çiçek ellerinde anlamlıdır; koparılmış olsada,
Gülüşlerinden daha güzel birşey düşünemem.
Güneş gülüşlerin kadar sıcak değil.
Gelse dünyanın en güzel varlığı,senin gibi bakabilir mi?
Seviyorum diyebilen bir başka canlı var mı dünyada?
Sahtesi yalanı olsada...

Sen doğarken dünya var olmuş,
Bilsen ne kadar değerli olduğunu şaşar kalırsın.
Yok olsan dünyayı versem var edemem seni.
İyiki doğdun yerine mademki doğdun diyorum.
Doğmakla pişman olmanın arasında gidip gelen milyonlarca insan...
Her yanımız ateş çemberi.
Açlık,sefalet içinde milyonlar...
Diğer milyonların gözleri aç,
canavarlar,sülükler,kan emiciler...
Bir yanda akbabalara yem olan insanlar,
Diğer yanda olanları izleyen yaratıklar....
İşte senin yaşadığın dünya.
Bugün senin doğum günün,
Ellerinden uçup giden dünyaya hoşgeldin.