Doğum Şiiri - İsmail Haki Şimşek

İçi titrer her yaşamın, ufuk orada da var
Geçmiş zamandan kalma bir çiçek...
Bir çiçek... kış koklar, soğuk koklar
Tuz tadında zemheri bir ayrılıktır göç... bilemezsin
Dağlar, taşların hapsettiği bir güne çıkar
Çocuk bakar, kuş bakar, çimen bakar
Bakar ki ellerinde hüzün tomurcuğu gökyüzü
Bakar ki gidenler ölümden seyyaleler getirir
Diner o zaman sis içinde yitmiş bir güzel hava
Doğa kilitler sınırlarını, insan nefes nefes kudurur
Aşıklar vuslat firak arasında nöbetçi durur...

Simetrisini yitirmesin aramızda ne varsa
bir hikayeden özet alıntılar değil ki
sen bende anadolu
ben sende kucak kucak ana...

unutma!
hikayesiz başlayan doğum...
nihayetsiz hayat yoktur...