Kurduğu düşe sadece baktığı duvar eşlik eden , ama yüzünde hiç eksik olmayan gülüşleriyle , yanaklarımda gezinirken yıllanmış elleriyle sen korursun beni , bitmeyen türküme nefesim ve gittiğim yola rehberim.
Usul usul inerken gökyüzü , ben hep seyrinde olacağım , kapatırken tahta penceremi ,artık bende yıllanmış ellerin sahibi olacağım .
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta