Toprak, su, oksijen,
Kökten fışkıran incecik filiz ,
Taç yaprağa tutundu.
Yeşil kan kılcal damarlarında,
Gökkuşağından renklerle can buldu,
Narin gövdenin dikenli topoğrafyasında,
Her nefes alışı doğumun sağlıklı adımları.
Beyaz parlak bir ışık ,
Aydınlığında buğulu gonca cücüğü,
Sessizlik yırtılıyor,
Toprağa düşüyor gölge,
Havayı dolduran büyülü bir koku ,
İncecik boynu ile başını dik tutan gonca,
Günün alacasında ışıktan yollar açıyor,
Doğanın aynasında görüyor kendini flora,
İlk defa,
Şenleniyor bahçem,
İyi ki doğdun coşkusu şölen oluyor,
Bercis* gülüme…
Dinmez ER / Çeşme / 2017. 08. 21 /
BERCİS* Kendi ellerimle diktiğim çok renkli kendine özel kokusu olan bir gülün adı.
Kayıt Tarihi : 21.8.2017 11:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!