Doğum Şiiri - Hasan Yılmaz 2

Gülümse…
Ağlamayı unutaraktan.
Sevmeyi kalbine,
Mutlulukları gözlerine,
Anlamayı unutmak lafına,
Özlemeyi canına,
Gülmeyi dudaklarına ve yanaklarına,
Şarkılarını sesine,
Küfürlerini diline gömmeye,
Kalem kâğıdına doyaraktan gel!
Yanıma değil, sana en yakın olduğumu bildiğin güne gel.
Orada bir ben bekleyecek seni…
Hiç aranmadan, aranılıp bulunmayı bekleyerekten hem de…
Güzel güzel dil dökmeden, kötü bir söz söylemeden,
Dilsiz misali, konuşmamayı suskunluğa tercih ederekten…
Susacak olan, ruhumun oyuncağı bu beden…
Oyuncaksız kalmış her çocuk ağlamayı nasıl bilirse,
Hep ağlatacak değil ya!