Günün aydın olsun çocuk.
İlk kez ölmeye yatmadım bu sabah.
Gün çoktan ağardı, kuşlar cıvıldadı
yeni güne günaydın derken içimde umut vardı.
Aylardır, hayır yıl olmuş çoktan, hatta yıllar.
İlk kez güne gülümseyip merhaba dedim.
Seni bana müjdeleyen kuşlara,
sönen yıldızlara öpücük yolladım
yatağıma giderken.
Ve sen çıkageldin.
Öyle yumuşacık öyle sıcacıktın ki,
yüreğimin buz tutan köşesini eritiverdin.
Küçücük minicik ellerin yumuşacıktı,
kara kara kocaman bakan gözlerin sımsıcaktı.
Galiba yaşama merhaba deme zamanı geldi
kara böceğim.
Galiba, ne dersin?
Kayıt Tarihi : 7.7.2001 03:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!