Doğum Şiiri - Asya Yıldız

İki dudak arası sevgi kustum,
İlk aylarım çok ağırdı sevgili...

Keskin bir sancı yokluğunu sarıp
Acımasız parçalıyordu beyin hücrelerimi.
Gecelerim sevdama ninni söyleyerek geçti,
Gündüz düşlerimde ismini sayıkladım.
İki dudak arası kustum sevdamı
İlk ayların kimyasal tepkimesi buydu.

Yeryüzüm yeni bir iklime teslim şimdi,
Büyük, beyaz ve masum bir bulut evim,
Bahçemde kırçiçekleri güneşle cilveleşir.
İçimde bir 'canım' can, yüreğimle beslenir,
Yükledim özleminin kanatlarına müjdemi,
Okyanustan aşırıp yıldıza haber verdim.

Katık yapıp gözlerini doyurdum kendimi,
Yine kazındı midem, tuttum, öptüm, kokladım
Geride bıraktığın aşk kokan hatıraları.
Ne yapsam doymuyorum! Ah ne doyumsuzum!
İçim hala çocuk, ben hala kadınıyım aşkın
Yüreğimi yüreğine yaslayıp besliyorum geleceği.

Bir geceydi ve gözlerime uyku girmemişti,
Nefes aldırmayan, sıcak bir Temmuz gecesi.
Titriyordum, üşüyordum, terliyordum, anlıyordum
Vakti gelmişti işte, sancılar yolumu çiziyordu.
Yumup kara gözlerimi, doğurdum aşk bebeğimi
Kanımı akıtıp yeni bir sayfa açtım hayata...