-*- Doğuluyum Erzurumluyum Gardaş -*-
Yoğrulmuş balçığım, yaylamın havasıyla…
Yoğrulmuş, suyuyla, doğasıyla.
Ben doğuluyum,
Ben Erzurumluyum,
Ben Dadaşım gardaş;
Alışamıyorum körfezin pis kokusuna,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
' Doğudan, Erzurum’dan, gün doğar ordan,
Misafirperver, mert, kanı sıcak,
Çıkarlardan uzak,
Gözü perk, dadaş; yiğit demek,
Dostlukla var olup, dürüstlükle yoğrulan,
O, toprakların çocuğudur gardaş, bu taşıdığım can. '
BENİM DE CANIMIN YARISI ERZURUM' DAN
KUTLADIM GÜZEL ŞİİRİNİZİ.
ACEM LAVAŞI, CAĞ KEBABI, PALANDÖKEN' DE TOPLADIĞIM KEKİK KOKULARI GELDİ AKLIMA.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta