Adı: Namus
Soyadı: Kurban
Kabus, kabus, kabus.
İçim öyle sızlıyor,
Öyle buruk ki içim
Öyle derin yaralıyım ki
Ayrı, ayrı hepiniz için
Adlarınızı bilmiyorum
Aklımda kalan son dehşet
Aklımda kalan son vahşet
Diri-diri gömüldüğün
Ölüm kadar hoyrat ellerce
Öldürüldüğün.
Baba, namusunu temizledi, alnı ak!
Anne, namusunu temizledi, alnı ak!
Abi namusunu temizledi, alnı ak!
Babanın;
Birinci,
İkinci,
Üçüncü,
Dördüncü eşlerinin de alnı ak!
Komşularının yüzüne baktılar ak-ak
Kanlı ellerine bakarak, baktılar ak-ak
Seni Tanrı da bağışlamadı.
Diri-diri gömdüler çırpınışlarına bakarak
Ne kadar zormuş doğulu kadın olmak,
Sende isterdin belki batı da doğmak.
Babanın, büyük-büyük babalarına
Böyle öğrettiler, böyle vaaz verdiler.
Annelerin büyük-büyük anneannelerine
Böyle dediler, böyle öğütlediler.
Bu yargı kimi yargılayacak
Hangi kuşaktan başlanacak
Hangi kemikleri, hangi kafatasını
Hangi kuşaklar yargılanacak
Seni devletin koruyamadı
Seni hiç kimse duymadı
Seni hiç kimse anlayamadı
Bilemezdin aşağılık bir pençeyle
Aile kararıyla korkunç infaz yapılacak.
Ayşe Birgül Yılmaz
17 Şbt 2010
Kayıt Tarihi : 4.3.2010 00:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Herkesin bildiği gibi töre belasından kurtulamadık. Unutuyoruz. En son diri diri gömülen genç kızın adını da bilmiyoruz. Erkeklerle konuşuyor diye babası ailesi tarafından katledilen 18 yaşındaki genç kız için ve nice diğerleri için her dafasında içim sızlıyor. Bu satırları onlara yazdım son olması dileğimle. Bir seyler yapmalı evet acilen ki artık bir daha kurban olmasın kimse.
TÜM YORUMLAR (1)