Doğukan Özcan Şiirleri - Şair Doğukan Özcan

İrfan kuyusundan içerek cehli geberttik,
Yâkub Cemil'in kurşunu olduk, ite yağdık,
Enver gibi dağlarda karın göğsüne yattık,
İstibdadı yıktık, gayemiz hür yaşamaktır.

Özgürlüğü uğrunda canından olacakken,

Kancık bir kurşuna kurban gitti yüreğim,
Sevgi duvarını aşamadım,elvermedi benliğim.
Sevmeyecek bir yâre vuruldum,
Bir meyhane köşesinde sızdım da duruldum.

Memleket yarası bir yanında kalbimin,

Aşktan olacak kahroluşum, mecnuna döndüm.
Sevgin değişilmez şarabım, bir sana yandım.
Sarhoş ediyor kalbimi, çehrende ışık var.
Bahtsız başımın makberi, ben bir sana öldüm.

Yârin gözü mehtaba çalar, bir beni görmez
Yârin kolu dünyâyı sarar, bir beni sarmaz
Bin dünyâya vermem onu, mecnûn oluyorken
Yâr gönlü geniştir, yanarım; yâr bana yanmaz