Bazen aynanın karşısına geçerim yalnız kalmayayım diye
içimi dökmek isterim o sahte görüntüye
ama oda bana aynı şeyleri anlatıp durur bi eksilme olmaz dertlerimde
sonra karanlık bi odaya giderim dertlerimi haykırayım diye
Bu seferde hakkın verdiği göze şükrederim yine kalır dertler içimde
Düşünürüm bana bu reva görülen yalnızlık haktan mıdır? diye
Hep uzaktan bakmak mıdır ? benim kaderim
Çağırsan da dinmeyecek sanki bu kederim
Hayallerimin mutlu sonlarıyla ayakta bu yorgun bedenim
Çagırsan da dinmeyecek sanki bu kederim
Hiç kimseye bu kadar yakından uzak kalmadım ben
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!