Geceye teslim ol,
Gün yok!
Doğamamak gibidir gidişin,
Korkular yaratır,
Kozalanır gömlek cebinde,
Şehirler arası elvedalar yazarsın,
I
Ahizenin diğer ucunda bıraktık sevdayı.
Duyduğumuz son 'seni seviyorum'
Emanetiydi cızırtılı aşkların.
Muhtırayı yok sayıp nizami mutluluklar aradık,
I
En büyük armağan ışıkların sönmesi,
Kendimle konuşur oldum
Aydınlık gözbebeklerimi yakar olduğundan bu yana.
Mavi laciverte döndü gecede,
Islah etti şehri
Gece sevişmelerine son verişim.
Trabzandan aşağı sarkan saçlar gördüm,
Yaşı ondokuzdu,
Edepsiz tümceler yolcu ettim dilimin ucuna.
Gözlerime nü tablolar çizdim,
Şu kuşlar, acayip hayvanlar,
Komşu kızına kuytuda verdiğim buseyi zehir ettiler,
Anneme söyleyecekler diye
Üç yaşında korkularla patladı ödüm.
Eksik etmezdim sol cebimden sapanı!
Bakın bayan!
Ben sizin için h/içtim hep,
Bu yüzdendir yokluğunuzun gönlüme uğramayışı,
Ne büyük kahramanlıktır (!) bilir misiniz,
Gömleğimin patlayan düğmesinin tutup sarhoşluğumu
Sandalyenin altına yuvarlayışı.
Şaşkınlığım, unutuyor oluşumdan bayan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!