Ne yapmam gerekir bilmiyorum.
Sana ulaşmayı, ellerini öpüp,
Saçlarını okşamayı, gözlerine dalıp,
Bir daha gitmeyesin diye, sımsıkı sarılmayı.
Nereye gideceğimizi bilmediğimiz halde,
Saatlerce yürümeyi, zamanın nasıl geçtiğini anlamadan,
Yazmaktan başka çaresi kalmamışsa insanın
Resmine bile bakmaya korkar olmuşsa sevdiğinin
Bi' buğday tanesi kadar kalmamışsa umudu
Yazar, sadece yazar.
Çünkü ya kaçacaktır her şeyi bırakma pahasına
Ya da içini açacaktır beyaz kağıtlara
Ne çabuk geçiyor değil mi zaman?
Hızına erişebilmek mümkün bile degil.
Göz açıp kapatıncaya kadar bir deyim vardır ya hani?
İşte bazen gerçekten de haklı çıkıyor.
Geçmişi, yaşadığın her şeyi tekrar izleyebilsen.
Çok meraklıydın zaten, kaderimin bende açtığı yaraya
Benim gençliğim zincirle çevrilmiş bir kutuda saklı
Her şeyimi tıkıp içine gömmüşüm sonsuzluğa
Tüm benliğimle beraber kaybolmuş, yeri ise kara toprağın altı.
Dünyamı kırmızıya boyadım, dudağının şarabını çalıp
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!