Doğudaki Uygarlık Şiiri - Ozan Kaymak

Biz ne yaptığımızı sanıyoruz yaa...
Korkudan uzak, rahat yatağımızda,
Her gece binbir rüyada dolaşırken,
Haberimiz yok açlıktan,
Ölen bebeğine ağlayan anadan,
Öyle ya, bize ne!
Doğuda kanayan yaradan.

Öğretmen yok,
Bin yıl kölesi olmaya,
Portakal görmedik hiç,
Yemedik şöyle kana kana.
Yavrum ateşler içinde,
Yok mu bir aman...
Doktor nerde! ..
Duymazsınız ama...
Analar feryat figan buralarda...
Vatan saydık doğuyu,
Terk edildik alın yazımıza.

Çoban Mehmet dilekçe yazar burada,
Geceleri de hem yıldızları sayar,
Hem hayal kurar...
Yine bahar gelecek,
Karlar eriyecek,
Yollar açılacak,
Valilik 'Geliyoruz' diyecek...
Bir gün gelecek...

Sen arkadaş!
Yürürken başın dik gururla,
Uygarlık denen bu yolda,
Dön de bir bak arkana,
Kulak tıkama bu çağrıya,
Yüz çevirme umursamazcasına,
Anlat anana, babana, arkadaşına,
Duysunlar bu vahşeti gözleri kör...
Kulakları sağır olanlar! ...
Bakıp da şaşırmasınlar.
Biz alıştık, onlar da alışırlar.

Bir gün akarsa yine sular,
Oynarsa yine çayırlarda çocuklar,
Otlarsa yine kuzular koyunlar,
O zaman burası bizimdir.
O zaman ben sizdenim,
Siz de benden.