Dogu yöresi Şiiri - Hasan Hazani

Doğu'da yaşamak sanki cehennem
Kimsesiz, sahipsiz doğu yöresi
Orada yaşadı anam'la, nenem
Kimsesiz, sahipsiz doğu yöresi

Halikopter, uçak gidenler görmez
Görse bile o illere çok inmez
Orada yaşayan dert çeker gülmez
Kimsesiz, sahipsiz doğu yöresi

Kışın soğuklarda kapanır yollar
Yol vermez yaylalar yüksekce dağlar
Hastanesi uzak garipler ağlar
Kimsesiz, sahipsiz doğu yöresi

Ekimde, biçimde ırgat bakarlar
Aracı, tüccar'lar alır satarlar
Sanki bir sürüye koyun katarlar
Kimsesiz, sahipsiz doğu yöresi

Kimi bir ineğe on kişi muhtaç
Hepsini doyurmaz yetmez gene aç
Daha nice, nice vardır ihtiyaç
Kimsesiz, sahipsiz doğu yöresi

Kimisinin yoktur evi,kapısı
Temeli topraktır çürük çatısı
Ne parseli vardır nede tapusu
Kimsesiz, sahipsiz doğu yöresi

Çoğunda is, gücü sektörü yoktur
Hastane, okullu, doktoru yoktur
Ama marabası işşizi çoktur
Kimsesiz, sahipsiz doğu yöresi

Kaçakcılık olmuş ekmek parası
Türkiye'ye yakın sınır arası
Görülürse vurur il jandarması
Kimsesiz, sahipsiz doğu illeri

Devlet memurları her sene gelir
Kimde tapu var yok çok iyi bilir
Askere olacağa bildiri verir
Kimsesiz,sahipsiz doğu yöresi

Çogu yörelerde başlık parası
Yoksa berdel olur güya çaresi
İnsanlığın utanc, edep, karası
Kimsesiz, sahipsiz doğu yöresi

Düşmanıdır ağa, şeyhi, beyleri
Zulüm eder yıkar evler, köyleri
Hastalanır ölür çoğu kimleri
Kimsesiz, sahipsiz doğu yöresi

Ağa, şıh'lar allahıdır oranın
Paran yoksa yokdur yaran saranın
Fakir isen kimse olmaz soranın
Kimsesiz, sahipsiz doğu yöresi

Töre diye ağa zulümde eder
İster söver, döver, ölümde eder
Adını koyarlar din,iman kader
Kimsesiz, sahipsiz doğu yöresi

Hazani der kısa'ca acı haleri
Çoğunun Türkce'ye dönmez dilleri
Güçmü yetmez uzanmıyor elleri
Kimsesiz, sahipsiz doğu yöresi.
(h.hazani)