Buram buram parçalanıyor, ölümün aciz loş ışığında.
Tir tir titriyor, 'yokluğunun' sözlükteki ilk anlamı gibi nasırlı ellerim.
Melek sıvazlıyor o elindeki can alıcı tanrısal parçayı.
Ağlıyor içimdeki; ayakları çıplak, gözleri kor alevi olan çocuk!
Boğazıma sen diye saplanıyor.
Mavinin başı kesik.
Yeşil yok;
Kırmızı, sarıya dolanamadan delik deşik!
Tabut sessizliğiyle bekler gözler.
Etraf kömür karası.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!