Ne olurdu yazmasaydım, ben bu kara yazıyı
Namert soysuz, Çinli
Bilmeseydi, içimdeki acıyı…
Yeryüzündeki cennetim, güzel Türkistanım
Çekirge sürüsünün ayakları altında esirim
Dağlarımda kuşlar, toprağımda böcekler
Çine kahrı lanet eder,
Turfanım, Kaşgarımın ovalarında ırmaklar
Sil gözyaşlarını çocuk diye, akar
Doğu Türkistanlı çocuk ağlarken
Susan yüreksizler, sözde İslam alemi
Duy! Sesimi, çığlığımın hiddetini
Duy! Anadolum, duy beni, İslam coğrafyası
İşittiğin, duymak istemediğin bu ses
Doğu Türkistanlı çocuğun ağlama sesi
Duy! Kavim gardaş sesimi, artık işit beni
Anayurdumda esirim…
Gün olur, asimile olurum
Daha doğmadan kürtaj olurum
Gün olur, bir çinlinin satırıyla
Şehit olur, cennete uçarım
Ben bu acının hesabını, mahşerde
İnlerken, zalimin ayakları altında
Sessiz kalan, kavim gardaşımdan sorarım
Namert soysuz çinli, küçücük elime bastı
Haykırdım, hıçkıra hıçkıra ağladım
Mahluğu beşir duydu sesimi
Bir sen duymadım
Hıçkırıklarımı duymaz, gözyaşlarımı silmezsin
Yardıma gelmez, bir de Çinle ticaret edersin
Yok oluşuma destek verirsin…
Doğu Türkistan neresi bilmezsin
Doğu Türkistan, Türkün doğduğu yer
Doğu Türkistan, Türkün İslamla şereflendiği yer
Doğu Türkistan, Çinin işgali altında
Ne olur gardaş, artık yardıma gel…
(05.06.2013-AYDIN)
Kayıt Tarihi : 6.6.2013 16:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!