Doğu Roma Şiiri - Uğur Musab Şahin

Doğu Türkistan; atalarımızın yurdu,
Burada doğdu, Türklerin o bozkurdu.
Hala dün gibi, toz kaldıran atlarımız,
Atların, kişnemesine karışır nallarımız.

Akıncılar, yeni seferden mi dönüyor?
Bulutlar günü kapatmış, gölge veriyor.
Kimi Ural Altay’dan kopmuş, kasırga
Kimi Moğolistan’dan, gelir at sırtında.

Vadiler, Bozkırlar, dağlar aştı akıncılar,
Tanrı dağlarını aşan, Alpler kaçıncılar?
Dar geçitlerden kıvrılarak ırmak boyu,
Kimi at üstünde uyumuş, kimi uykulu..

İlk orada başladı kızıl elmaya yolculuk,
Kâh üç beş atlı, kâh yaşlı, çoluk çocuk
Nice savaşlar, nice uygarlıklar gördük.
Nice düşmanları ve şehitleri gömdük.

Bizimde, atlarımızın da niyeti batıya,
Koşturduk atları, arabaları Anadolu’ya..
Başımızda Alparslan, binlerce Alplerle,
Dönüşü olmayacak, bitmeyen göçlerle..

Malazgirt de karşıladı, kâfir Doğu Roma.
Yetişti ardımızdan arabalar, çocuklarda.
Öyle çetin savaştı hasım, bin yıllık ordu.
Bizim ordumuzu, sadece birazcık yordu.
2025